Het Latijnse begrip ‘Genius Loci’ betekent letterlijk ´de geest van een plaats´. Overheden die hun ruimte enkel trachten te ordenen met meetbare factoren als ‘aantal woningen per ha’, perceelsgrootte, oriëntatie, kleiner wonen, verdichten, waterproblematiek, milieueffectenscreening,… missen de essentie van stedenbouw.
De Noor Christian Norberg-Schulz wees er decennia geleden al op dat er andere factoren zijn die de ‘geest van een plek’ bepalen. Ervaringen van mensen met een plek roept associaties op, gevoelens en sentimenten die weliswaar van mens tot mens kunnen verschillen maar niettemin een objectief gegeven vormen. Mensen leven nu eenmaal op een plek en velen voelen zich er ook mee verbonden.
Plannen die enkel rekening houden met publieke doelen en private belangen zonder besef van de ‘Genius Loci’ missen complexiteit en diepgang. Projectontwikkelingen, gebaseerd op stedenbouwkundige plannen die de Genius Loci negeren, zijn gedoemd om op weerstand te stuiten.
Te gemakkelijk wordt dit afgedaan als Nimby (not in my backyard) en egoïsme van de omwonenden. Sommige politici, planologen, projectontwikkelaars en architecten schudden dan moraliserend het hoofd bij zoveel ‘domheid’. Zij dwalen.
Misschien moeten er gewoon betere stedenbouwkundige plannen gemaakt worden?
Comments